|
| ||||||||||||||||||||
هشتم تیر ۱۳۴۰، در شهر نکا قدم به عرصه وجود نهاد. فرزند دوم خانواده بود. پدرش سید رجب، قناد بود و مادرش مولود کهن‌روز نام داشت. تحصیلات را در مقطع راهنمایی با موفقیت پایان رساند. کشتی‌گیر بود و از دوران کودکی به قنادی علاقه‌مند بود، هر زمان که فرصت داشت به قنادی می رفت و به پدر کمک می‌کرد. مجرد بود. چهارم فروردین ۱۳۵۸ به عنوان بسیجی به منطقه گنبدکاووس اعزام شد. هشتم فروردین ۱۳۵۸ در درگیری با منافقان و تجزیه طلبان بر اثر اصابت گلوله به پا و خون ریزی شدید در هجده سالگی به شهادت رسید. پیکرش را پس از تشییع در گلزار شهدای شهر نکا به خاک سپردند. ۱ - وصیتنامه شهید اشجعی[ویرایش]اینجانب سید یحیی اشجعی فرزند میررجب اشجعی اهل و ساکن شهرستان وصیت نامه خویش را با نام خدا شروع میکنم که خدای متعال در قرآن کریم فرمود الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِيَاءَ الشَّيْطَانِ ۖ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا ﴿سوره نسا / آیه ۷۶﴾ با آگاهی بر این راه ادامه میدهم و امیدوارم در این راه به شهادت نائل آیم امروز روزی است که به نجات اسلام باید شتافت باید که اسلام را احیا نمود و انشاالله تعالی آنطوری که آرزوی همه ماست این انقلاب را به رهبری امام عزیزمان با انقلاب امام مهدی عجل الله پیوند خواهیم داد که انقلاب ما حکم سبیل الله است این حرکت را برگزیدم. البته ما سربازان جان باز وطن عزیز اسلامیم که مایه افتخار و سرافرازی می باشد و امیدوارم که در این راه پیروزی بر کفر یا شهادت که نهایت آرزوی ماست (نصیبمان شود) امروز افتخارمان میباشد که در راه عقیده ای جهاد میکنیم که به حقانیت آن آگاهیم و غیر از این راه برایمان نمانده که ما پیروز میشویم و یا شهادت را چون اسلحه ای مرگباربرفرق دشمن فرود آوریم ولذا بر کلیه مردم مسلمان میرسانم که وحدت کلمه را حفظ نمیایند والسلام. دنباله این وصیت نامه ای که عازم گنبد کاوس برای از بین بردن اشرار و نجات انقلاب چند سخن بگویم با پدرو مادر و خواهران و برادران و تمام کسانیکه بطوری در زندگیم موثر بوده اند مرگ حق است و سرانجام زندگی گذری از این مسیر است اما چه زیباست مرگ در راه خدا و جهاد فی سبیل الله و در اوج عشق الهی به لقاءالله رسیدن. از همه شما میخواهم که بعد از من گریه ای نکنند که ضد انقلاب خوشحال گردد از برادران خواهران میخواهم بجای گریه شبهای جمعه برایم قرآن و دعای کمیل را فراموش نکنند و با طلب آمرزش بیشتر از بارگاه احدیت روحم را شاد نمایید و از شما میخواهم راهم را ادامه دهید از تمام اقوام پدرو مادر حلالیت میطلبم خداحافظ. این وصیت نامه را در منزل در مورخ ۵۷/۱۱/۲۰ هنگام اعزام به گنبد کاووس. رده‌های این صفحه : شهدای شهرستان نکا | مدفونان در آرامگاه شهر نکا
|
||||||||||||||||||||
