محیی عبدالحسین مشهدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محيی الدين عبد الحسين مشهدی الشمری، سال ۱۹۳۵ در
بغداد الکرخ ناحیه الجعفر به دنیا آمد. او یکی از رهبران عراقی حزب بعث سوسیالیست و منشی رئیس جمهور
احمد حسن البکر بود که به توطئه با دولت بعثی سوریه علیه بعث عراق متهم شد. احمد حسن البکر که بیمار بود در ۱۶ ژوئیه تحت تأثیر تهدیدهای صدام استعفا داد و در بیانیه‌ای رسماً اعلام کرد که ریاست جمهوری و ریاست شورای فرماندهی انقلاب را به (رفیق صدام حسین) منتقل کرده‌است. دبیرکل شورای فرماندهی انقلاب، محی عبدالحسین، نسبت به این انتقال قدرت اعتراض کرد. پس از به قدرت رسیدن صدام در (۱۶ ژوئیه ١٩٧٩) محی عبدالحسین، پس از چندین روز شکنجه جسمی که کاملاً در هم شکسته شده بود و تهدید وی مبنی بر اعدام اعضای خانواده‌اش، اعتراف کرد که او نقش اصلی را در نقشه‌ای که دولت سوریه علیه دولت عراق طراحی کرده بر عهده دارد و سپس اسامی ۶۸ نفر از همدستان ادعایی خود را خواند. آنهایی که نامشان خوانده می‌شد یکی یکی از محل مجمع خارج و به بازداشتگاه انتقال داده می‌شدند. این روز به روز حادثة قاعة الخلد یا
پاکسازی حزب بعث (۱۹۷۹) یا یا قتل عام رفقا (به عربی: مجزرة الرفاق) شهرت دارد.
