فدیه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فِدْيَه در لغت به معنى اعطا كردن مال است. در اصطلاح فقهى: به معانى مختلفى به كار رفته است، از جمله:
الف- قربانى كه در
حج ذبح مى‌شود.
ب- چيزى كه در ازاى آزادى
اسیر گرفته مى‌شود كه ممكن است مال باشد يا انجام كارى از جانب اسير. (به
سربها نيز تعبير شده است.) در
جنگ بدر ۷۴ نفر از مشركان به دست مسلمانان اسير شدند كه مسلمانان براى آزادى اغلب آنها از مشركان فديه و سربها گرفتند. بيشترين مبلغ فديه چهارهزار درهم و كمترين مبلغ هزار درهم ذكر شده است.
[ویرایش]
فدیه از اسیر _ فدیه ناقض ذمه
