طسق

طِسق مُعَرَّبِ کلمه فارسی تشک است؛ یعنی پیمانه. طسق در اصطلاحات فقه نظامی عبارت است از مقداری از خراج که از هر جریب زمین زراعت و یا غیر آن می‌گیرند.