|
| ||||||||||||||||||||
۱ - سرگذشت نامه[ویرایش]دهم شهریور ۱۳۴۸، در روستای بیدک از توابع شهرستان گچساران دیده به جهان گشود. پدرش میر سیاوش، کشاورز بود و مادرش نوریجان نام داشت. او در سن شش سالگی وارد محیط گرم و با صفای مدرسه شهيد فياض بخش واقع در روستای زادگاهش گردید . در دوازده سالگی وارد محیط و کانون وسیع تری از علم و دانش قرار گرفت . او در مدرسه راهنمایی بــــــه تحصیل ادامه داد. او همزمان با تحصیل پدر را در امور کشاورزی و مادر را در امور خانه داری کمک می کرد. دوره راهنمایی را با موفقیت به پایان رساند. دراین دوران بود که به همکاری در اجرای مراسم مذهبی ، شوق و رغبت زیادی از خود نشان میداد . او ذاکر اهل بيت علیه السلام بود و با صدای خوش و نوای محزونش تاثیر فوق العاده زیادی در روح و روان اهالی می گذاشت . سعی میکرد در همه صحنـه هـای مذهبی و اجتماعی حضور داشته باشد او که تشنه درک و فهم عمیق قرآن و اسلام بود روبه حوزه علمیه نهاد تا در کسوت روحانیت در زلال فرهنگ اهل البيبت، طريق کمال را بپیماید. مدت سه سال در حوزه علمیه منصوریه در محضر اساتید فرزانه ای چـــون آیت الله حاج شیخ محمد رضا حدائق و شیخ علی رضا حدائق كسب فیض نمود. دوره مقدماتی را با تلاش بی وقفه به پایان برد. در صرف و نحو زبان عربی تسلط یافت و سپس وارد دوره سطح گردید . دروس سیوطی و شرایع و ... رانزد اساتيد فاضل فرا گرفت. پس از مدتی تصمیم گرفت مقطع دبیرستان را همزمان با تحصیل حوزوی به صورت متفرقه ادامه دهد. می خواست هم به دانش آموزان مدرسه نزدیک باشد و هم به دانش آموزان حوزه تلاش می کرد افکار هر دو گروه را به هم نزدیکترکند. این شهید بزرگوار که معتقد بود حسین علیه السلام پیش از آنکه تشنه آب باشد تشنه لبیک است به ندای هل من ناصر حسين زمانش لبیک گفت ، درس و بحث و مدرسه را رها کرد. پس از آموزش نظامی لازم، روبه سوی صحارى خونین و سوزان جبهه ها نهاد. او تا لحظه شهادت پنج بار به جبهه اعزام شد. در آخرین اعزام بی سیم چی و مبلغ یگان دریایی لشکر نوزده فجر بود. همرزمان وی طلبه های شهید حسین توحیدی ، احمد رحیمی و محمد علی سیاره بودند. پس از ماه ها حضور در جبهه و دفاع از کیان اسلام و قرآن در تیر ماه سال ۱۳۶۷ برکشتی نجات سوار شد و در عمق دریای وصال ره سپرد. در آسمان جزیره مجنون ستاره شد و همانطور که آرزو کرده بود، اقتدا به حسين علیه السلام را بعد از شهادت نیز از دست نداد. شلاق آفتاب سوزان هور پیکر بهشتی اش را نوازش می کرد، تا اینکه پس از دوازده سال گروه تفحص گلبرگ های پرپر وجودش را یافتند. استخوان و پلاکش را که بوی کربلا میداد در پارچه ای سپید پیچیدند و بعنوان عزیز ترین هدیه برای خانواده صبور و مردم زادگاهش آوردند و بعد از فراقی جانسوز و طولانی به انتظار سرخ خانواده اش پایان بخشیدند. پیکر او را در زادگاهش به خاک سپردند.  ۲ - وصیت نامه شهید[ویرایش]پدر جان زحماتی که در مورد این حقیر کشیدید عاجزانه از شما می خواهم که مرا حلال کنید ، بخصوص مادرم ، وصیت میکنم که زیاد خودت را ناراحت نکن تا اینکه می توانی صبر کن و زحماتی که در دوران کودکی و چه بعد از آن دوران برایم کشیدی و شیری که بمن دادی عاجزانه از تو می خواهم که مرا حلال کنی ، امیدوارم فاطمه زهرا سلام الله علیها بشما اجر و مزد و پاداش بدهد. و تنها وصیتی به برادران و خواهرانم دارم این است : این است صورت یکایک شما را بوسه می زنم. امیدوارم که فرزندانی با تربیت اسلامی تحویل این جامعه بدهید که راهم را ادامه دهند و با یکدست قرآن و بادست دیگر سلاح بردارند و بر صف دشمنان دین مبین و قرآن بجنگند. برادران و خواهران عزیزم اگر ناراحتی و رنجشی از دست این حقیر ضعیف و معصیت کار دیدید باید به بزرگواری خودتان مرا ببخشید . عاجزانه از شماها می خواهم که مرا حلال کنید و در آخر از تمامی دوستان و آشنایان و فامیل که مکن است از دست من رنجشی و ناراحتی و بدی دیده باشند می خواهم که به بزرگواری بر من ببخشند و حلالم کنند که اگر چنین نباشد من در آن دنیا در عذابی سخت دچار خواهم شد. امیدوارم چنین نشود (بحكم خدا ) . در آخر شمارا با دعای رزمندگان عزیز و فداکاران روزگار به خدا می سپارم و از شما می خواهم که در هر حال و در همه اوقات و احوال و افعال و افکار و خلاصه در تمام زندگی خدا را از یاد نبرید که او آمرزنده گناهان است. خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار الهي ، الهي حتى القيام مهدى احفظ لنا خميني. خداحافظ همه شما ( محمد علی غلامی ) ۱۳۶۷/۰۲/۲۷  رده‌های این صفحه : شهدای استان کهگیلویه و بویراحمد | شهدای روحانی استان کهگیلویه و بویراحمد | شهدای روحانی سادات (سیّد) | شهدای شهرستان گچساران
|
||||||||||||||||||||
