• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سلاح‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



سلاح كه جمع آن اسلحه مى‌باشد، در لغت به ادوات برنده، سوراخ كننده، له‌كننده و مانند آن گفته مى‌شود. در اصطلاح، به ابزار جنگ و تمام آلاتى اطلاق مى‌شود كه انسان آن را براى هجوم يا دفاع و ضربه‌زدن به دشمن يا دفع ضربه‌هاى دشمن به كار مى‌گيرد.»

فهرست مندرجات

۱ - سلاح بر دو قسم است

۱ - سلاح بر دو قسم است

[ویرایش]

الف- سلاح بالطبع مانند تفنگ و شمشير و غيره كه هدف اوّلى از ساختن آنها اين است كه در نظر عرف به عنوان اسلحه به كار رود.
ب- سلاح بالقصد ، مانند تيغ ژيلت و چكش يا تكه آهنى كه انسان آن را در مواردى بطور استثنا جاى سلاح معمولى و متعارف به كار مى‌برد، با اينكه از نظر عرف اختصاص به كارى كه سلاح به آن اختصاص داده مى‌شود، داده نشده است.

قرآن در اين باره چنين مى‌فرمايد: «وَ اذا كُنْتَ فيهِمْ فَاقَمْتَ لَهُمُ الْصَّلواةَ فَلْتَقُمْ طائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَ لْيَأْخُذوُا اسْلِحَتَهُمْ فَاذا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرائِكُمْ وَلْتَأْتِ طائِفَةٌ اخْرى‌ لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلوُّا مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَ اسْلِحَتَهُمْ وَدَّالَّذينَ كَفَروُا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ اسْلِحَتِكُمْ وَ امْتِعَتِكُمْ فَيَميلوُنَ عَلَيْكُمْ مَيْلَةً واحِدَةً وَ ...» هنگامى كه تو (پيامبر) در ميان ايشان باشى و براى ايشان نماز به پادارى، بايد گروهى از ايشان با تو به نماز برخيزند و سلاح هاى خود را برگيرند و هنگامى كه سجده كردند بايد به جاى گروه ديگر در پشت سر شما قرار بگيرند و گروه ديگر كه نماز نخوانده‌اند، بيايند و با تو نماز بخوانند و بايد احتياط را از دست ندهند و سلاحها را برگيرند. مردم كافر دوست دارند كه شما از سلاحها و كالاهايتان غفلت كنيد و يكباره بر شما حمله‌ور شوند پيامبر اكرم فرمود: «السُّيُوفُ مَقاليدُ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ» شمشير ها كليد بهشت و جهنم هستند.

امير مؤمنان فرمود: «... فَافْضَلُ اْلُاموُرِ لِمَنْ كانَ فى‌ الْجِهادِ انْ لا يُفارِقَهُ السِّلاحِ عَلى‌ كُلِّ اْلَاحْوالِ» بهترين كار براى كسى كه مشغول جهاد مى‌باشد اين است كه در هيچ حالى سلاح از او دور نشود. امام صادق فرمود: «... مَنْ حَمَلَ الى‌ عَدُوِّنا سِلاحاً يَسْتَعْيِنوُنَ بِهِ عَلَيْنا فَهُوَ مُشْرِك ...» كسى كه براى دشمن ما سلاحى حمل كند كه با آن به ما آسيبى برساند، مشرك است. فقهاى اسلام، جنگ با دشمن را با هر وسيله‌اى كه پيروزى با آن حاصل مى‌شود، جايز مى‌دانند، مثل نصب منجنیق (توپخانه و غيره)، انهدام حصارها و خانه‌ها و ... البته شرايطى دارد كه در جاى خود آمده است.


رده‌های این صفحه : واژگان و اصطلاحات جهاد




جعبه ابزار