خطبه ۱۲ نهج البلاغه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
( وَ مِنْ كَلامٍ لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ ) لَمَّا أَظْفَرَهُ اللَّهُ بِأَصْحابِ الْجَمَلِ وَ قَدْ قالَ لَهُ بَعْضُ أَصْحابِهِ: وَدِدْتُ أَنَّ أَخِى فُلاناً كانَ شاهِدَنا لِيَرى ما نَصَرَكَ اللَّهُ بِهِ عَلى أَعْدائِكَ فَقالَ لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ: أَهَوى أَخِيكَ مَعَنا؟ فَقالَ نَعَمْ، قالَ فَقَدْ شَهِدَنا: وَ لَقَدْ شَهِدَنا فِى عَسْكَرِنا هذا أَقْوامٌ فِى أَصْلابِ الرِّجالِ وَ أَرْحامِ النِّساءِ، سَيَرْعَفُ بِهِمُ الزَّمانُ، وَ يَقْوى بِهِمُ الْإِيمانُ.
[ویرایش]
مردى دوست داشت برادرش نيز مى بود تا پيروزى خدا بر دشمنانش را در
جنگ جمل ببيند. اميرالمؤمنين على عليه السلام به آن شخص فرمود: آيا ميل و اراده برادرت با ما بود؟ عرض كرد: بلى! فرمود: آرى! برادرت با ما حضور داشت در اين لكشر و كارزار ما، گروه هايى حضور داشتند و شركت كردند كه هنوز در نهانگاه صلب مردان و يا رحم زنان قرار دارند و حتى ديده بر اين دنيا نگشوده اند و روزى فرا مى رسد كه زمانه آنان را ناگهان و بى اختيار بيرون مى آورد، ايمان به وسيله آنان تقويت مى گردد.
