خدعه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خُدْعَه درلغت به‌معنى، نيرنگ، گول‌زدن وگمراه‌كردن، چشم‌بندى و غيره ... آمده‌است. در اصطلاح به كارگيرى نيرنگ و خدعه در جنگ براى نابود كردن يا تسليم ساختن دشمن گفته مى‌شود. حضرت على فرمود: از رسول خدا در
جنگ خندق شنيدم كه فرمود: «الْحَرْبُ خُدْعَةٌ» يعنى جنگ فريب است. و نيز فرمود: «تُكَلِّمُوا بِما ارَدْتُمْ» يعنى آنچه را كه مى‌خواهيد درباره نابودى دشمن (باگفتن دروغ) به زبان بياوريد، آزاد هستيد. در تاريخ چنين نقل شده است: حضرت على در جنگ خندق عمروبن عبدود را به كار ديگرى مشغول كرد و سپس به پاى او شمشير زد كه قطع شد. عمرو گفت: اى على خدعه كردى. حضرت جواب داد «الْحَرْبُ خُدْعَةٌ» جنگ، فريب است. پيامبر فرمود: «ثَلاثٌ يَحْسِنْ فيهِّنَ الْكِذْب: الْمَكيدَةُ فِى‌الْحَرْبِ وَعَدْتُكَ زُوْجَتُكَ وَالْاصْلاحِ بَيْنَ النَّاسِ» در سه جا دروغ نيكوست، فريب در نبرد و وعده به همسر خود و سازش دادن ميان مردمان. (
نیرنگ ،
حقه ،
فریب ،
مکر)
[ویرایش]
جواز الخدعة في الحرب +
