توبه آیه ۹۲
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
وَلَا عَلَى الَّذِينَ إِذَا مَا أَتَوْكَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لَا أَجِدُ مَا أَحْمِلُكُمْ عَلَيْهِ تَوَلَّوْا وَأَعْيُنُهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَنًا أَلَّا يَجِدُوا مَا يُنْفِقُونَ ﴿٩٢﴾
و نیز بر کسانی که هنگامی که نزد تو آمدند تا آنان را (برای رفتن به سوی نبرد) سوار مرکبی کنی، گفتی: (به سبب نبود امکانات) بر مرکبی دسترسی ندارم تا شما را به جهاد برم، هیچ مؤاخذه و سرزنشی نیست؛ (از نزد تو) بازگشتند در حالی که به خاطر غصه و اندوه از دیدگانشان اشک می ریخت که چرا چیزی نمی‌یابند تا (در نبرد با دشمنان) هزینه کنند. (۹۲)
