تحریم
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تحریم با، معنای حرام گردانیدن یا منع کردن است، اما این واژه مفهوم سیاسی پیدا کرده، و بیشتر در همین مورد به کار می رود. تحریم، صورتهای گوناگونی دارد. گاهی تحریم از طرف یک ملت با رهبران آن صورت می گیرد. مانند،
تحریم تنباکو در ایران با سال ۱۳۰۷ ق که از طرف رهبران مذهبی هدایت شده و با تحریم کالاهای انگلیسی در هند که توسط گاندی در اوایل قرن بیستم صورت گرفت، هر دو تحریم که نتیجه موفقی در پی داشت عليه دولت استعمارگر انگلستان به کار گرفته شد . گاهی تحریم از طرف یک کشور علیه کشوری دیگر صورت می گیرد، مانند تحریم اقتصادی آمریکا علیه ایران که پس از تصرف سفارت آمریکا در تهران به سال ۱۳۵۸ ش آغاز شد. گاهی تحریم از طرف چند کشور علیه کشورهای دیگر روی می دهد، مانند تحریم صدور نفت از طرف کشورهای اسلامی علیه کشورهای حامی اسرائیل که در سال ۱۹۷۳م/ ۱۳۵۲ش رخ داد و قیمت نفت را تا چهار برابر بالا برد. و گاهی تحریم از طرف جامعه جهانی علیه یک کشور به کار می رود. این حالت معمولا با تصمیمهای سازمان ملل متحد همراه است؛ مانند تحریم اقتصادی عراق که به دنبال یورش به خاک کویت و تسخیر آن کشور صورت گرفت.
در تاریخ اسلام نیز از یک تحریم سراغ داریم که علیه جامعه کوچک اسلامی در سال هفتم بعثت حضرت محمد به کار گرفته شد؛ و آن تحریم اقتصادی مسلمانان در
شعب ابوطالب توسط مشرکان بود که سه سال به درازا کشید. در دوران مبارزه با سلطنت پهلوی، رهبران مبارزه و مردم برخی از مناسبتهای ملی - مذهبی و اقدامات حکومت را تحریم کردند که از آن جمله اند: تحریم رفراندوم (همه پرسی ششم بهمن ۱۳۴۱ و به دنبال آن تحریم عید سال ۱۳۴۲ ش، تحریم عضویت در حزب رستاخیز به سال ۱۳۵۳ ش، تحریم کاربرد تاریخ شاهنشاهی به سال ۱۳۵۴ ش، تحریم عید سال ۱۳۵۷ ش، تحریم جشنهای ماه شعبان در سال ۱۳۵۷ ش. وقتی که در این سال (۱۳۵۷ ش) جشن تولد امام زمان عجل الله که هر سال با شکوه فراوان از طرف مردم برپا می شد، تحریم گردید، دولت شاه برای خنثی کردن آثار این تحریم دستور داد بیش از پیش ساختمانهای دولتی، بانکها و دیگر جاها چراغانی شود و حتی برخی از مغازه داران را مجبور کرد بر سردرشان چراغ آویزان کنند. این تحریمهای مردمی که نشان از قهر ملت با حکومت بود، در نیمه دوم سال ۱۳۵۷ش تبدیل به اعتصاب های سراسری دانش آموزی، دانشجویی، کارگری و کارمندی شد و حکومت شاه را تا فروپاشی تمام پیش برد.
