• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمداسماعیل حدادیان سیاوشی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



محمداسماعیل حدادیان سیاوشی
Profile_shahid
اطلاعات شخصی
تولد ۱۳۳۷/۰۳/۰۲ روستای سیاوشکلا
تحصیلات پایان دوره ابتدایی
وضعیت تاهل متاهل / یک پسر
نوع عضویت عضو سپاه پاسداران
مسئولیت توضیحات
شهادت ۱۳۶۱/۰۱/۰۵ عملیات فتح المبین
محل دفن امامزاده علی اکبر سیاوشکلا

دوم خرداد ۱۳۳۷، در روستای سیاوشکلا از توابع شهرستان نکا دیده به جهان گشود. فرزند اول خانواده بود. مادرش بانو عابد‌سیاوشی و پدرش فرج‌الله نام داشت. پنجم ابتدایی را در زادگاهش خواند. چهاردهم فروردین ۱۳۵۹ ازدواج کرد و صاحب یک فرزند پسر (حر) شد. پاسدار بود و در لشکر ۲۵ کربلا به اسلام خدمت می کرد. پنجم فروردین ۱۳۶۱ (سال دوم جنگ تحمیلی) در منطقه رقابیه و در عملیات فتح المبین بر اثر اصابت تیر مستقیم در بیست و سه سالگی شهید شد. پیکرش پنج روز بعد تشییع و در امامزاده علی اکبر سیاوش کلا دفن شد.


۱ - وصیتنامه شهید حدادیان

[ویرایش]

سلام بر رهبر کبیر و یاری کننده مستضعفان و درود بر شهیدان گلگون کفن و رزمندگان در جبهه های حق علیه باطل . وصیتنامه اینجانب اسماعیل حدادیان به برادران و خواهران رزمنده مسلمان این اب و خاک این است کسی که در راه خدا کشته شود هرگز نمی میرد بلکه زنده است و در نزد خدا روزی میخورد ، کسی که به جبهه حق علیه باطل میرود از روی اگاهی و ایمان قوی به انجا میرود و هیچ زوری او را به جبهه نفرستاده است بلکه خود ان فرد است که به حرف خدا گوش داده و ایمان به الله را انتخاب کرده و به سوی خدا پرواز کرده است و زور در مورد ایمان معنی ندارد پس من وظیفه شرعی خود دانستم که برای خدا و روز قیامت پا به عرصه جهاد گذاشتم که شاید خدا یاریمان کند و توانستم گناهانم پاک کنم و به وعده خودم عمل کرده باشم .

کم کم احساس میکنم که میتوانم شاهد زیبایی شهادت را تنگاتنگ در اغوش بفشارم و تا ابد از خود جدا نکنم زیرا امکان شهادت ما با خدمت به اسلام و مسلمین میباشد این شهادت بزودی نصیب من خواهد شد ولی ایا کشته شدن مرا میتوان شهادت نامید؟ خدایا نا امید نیستم در خود به هیچ وجه لیاقت شهادت نمیبینم ولی میدانم که تو توبه پذیری. برادران و دوستان همراه همانا شهادت یک انتخاب است انتخابی اگاهانه و مشتاقانه حرکتی است شتابدار به سوی معشوق که نصیب هر کسی نمیشود. شما باید که خود شهید شوید تا فرزندانی شهادت طلب بار اورید. بر شهید زنده گریه جایز نیست ، شما نیز تسلیت نگوئید . به من و سایر شهدان حسادت کنید بر شهید تسلیت جایز نیست و شما نیز تسلیت نگوئید و تسلیت نپذیرید و بلکه تبریک گوئید و فقط به تبریک ها پاسخ بگوئید تا روح شهادت طلبی مسلمین هرچه بیشتر و بیشتر شکوفا شود. در پایان از پدر و مادر و همسر خود و از تمام دوستان و اشنایان میخواهم که برای من و شهیدان گریه نکنند و هر وقت دلتان گرفته به یاد شهیدان کربلا بیفتید و ناراحتی به خود راه ندهید و بر مزار این همه شهیدان بنگرید درد خود را فراموش خواهید کرد و از تمام دوستان و اشنایان میخواهم که مرا حلال کنند و در سر نماز و هر جای دیگر هستند امام را دعا کنند . به امید روزی که پرچم اسلام در سراسر جهان برافراشته گردد. والسلام






جعبه ابزار