آسیه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آسیه دختر مزاحم یکی از زنان
بنی اسرائیل بود که
فرعون او را به همسری گرفت. او به
حضرت موسی ایمان آورد اما ایمان خویش را از فرعون پنهان می کرد.
قرآن کریم از او به عنوان بانوی اهل بهشت یاد نموده و ایمان او را ستوده است. در قرآن کریم دو بار از این بانو بدون ذکر نام وی، از او یاد شده است. گفته اند: هنگامى که معجزه موسى علیه السلام را در مقابل ساحران مشاهده کرد، اعماق قلبش به نور ایمان روشن شد، و از همان لحظه، به موسى علیه السلام ایمان آورد، او پیوسته ایمان خود را مکتوم مى داشت، ولى ایمان و عشق به خدا چیزى نیست که بتوان آن را همیشه کتمان کرد، هنگامى که فرعون از ایمان او با خبر شد، بارها او را نهى کرد، و اصرار داشت دست از دامن آئین موسى علیه السلام بردارد، و خداى او را رها کند، ولى این زن با استقامت، هرگز تسلیم خواسته فرعون نشد. سرانجام، فرعون دستور داد، دست و پاهایش را با میخ ها بسته، در زیر آفتاب سوزان قرار دهند، و سنگ عظیمى بر سینه او بیفکنند، هنگامى که آخرین لحظه هاى عمر خود را مى گذارند، دعایش این بود: «پروردگارا! براى من خانه اى در بهشت، در جوار خودت بنا کن و مرا از فرعون و اعمالش رهائى بخش و مرا از این قوم ظالم نجات ده»! خداوند نیز، دعاى این زن مؤمن پاکباز فداکار را اجابت فرمود، و او را در ردیف بهترین زنان جهان، مانند
مریم قرار داد. چنان که در آیات قرآن در ردیف او قرار گرفته است.