اسیر جنگی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اسیر جنگی به شخصی نظامی یا غیرنظامی می‌گویند که در طول یک جنگ یا بلافاصله پس از پایان یک جنگ توسط نیروهای طرف مقابل دستگیر و به اسارت گرفته می‌شود.
[ویرایش]
اسیران جنگی دارای حقوقی هستند که در فصل دوم از ضمیمهٔ کنوانسیون ۱۹۰۷ لاهه به جزئیات رفتار با اسیران جنگی اشاره شده‌است. همچنین این حقوق در کنوانسیون سوم ژنو در سال ۱۹۲۹ و تجدید نظر آن در سال ۱۹۴۹ مفصل‌تر گردیده‌است. مادهٔ چهارم کنوانسیون ژنو به محافظت از افراد نظامی، برخی از جنگجویان چریکی و افراد خاص اشاره دارد که این محافظت از زمان اعلام آنها به عنوان اسیر تا عودت آنها به کشور خود ادامه دارد. یکی از اصلی‌ترین مفاد این قرارداد مبنی بر غیرقانونی بودن
شکنجه اسرای جنگی می‌باشد و یک اسیر تنها لازم است نام، تاریخ تولد، رتبه و شماره سرویس "در صورت اطلاق" را اعلام کند. با وجود این در کشورهای مختلف این تعهد بارها نادیده انگاشته شده و اسیران بسیاری شکنجه و مورد بدرفتاری قرار گرفته‌اند.
[ویرایش]
در طول تاریخ گاهی پادشاهان در جنگ‌ها اسیر می‌شدند، مثلاً در سال ۱۴۰ پیش از میلاد دیمتریوس دوم سلوکی به قوای مهرداد یکم اشکانی حمله می‌کند ولی شکست خورده و اسیر می‌گردد. در بیشتر تاریخ بشر، بسته به فرهنگ و خلق و خوی فاتحین نبرد، طرف بازنده که خود را تسلیم می‌کردند و به عنوان اسیر جنگی گرفته می‌شدند همواره انتظار داشتند که یا به قتل برسند یا به بردگی گرفته شوند. در روم باستان نیز گلادیاتورها می توانستند اسیر جنگی باشند. آنها بر اساس ریشه قومیت شان دسته بندی می شدند. در محاصره پاریس در سال ۴۶۴ در دوران شیلدریک یکم جنویو مقدس از پادشاه خواهان وضعیت بهتر برای زندانیان جنگی شد و پاسخ نیکو گرفت. کلوویس یکم بخاطر او زندانیان را آزاد کرد.
[ویرایش]
افرادی که در جنگ هشت ساله عراق با ایران (۱۳۵۹_۱۳۶۷ش) اسیرشدند،آزاده نامیده می شوند . تعداد ازادگان ایرانی که به دست بازگشتند ۳۹۴۱۷ نفر بود. نخستین گروه از آزادگان در تاریخ۲۶مرداد ۱۳۶۹از
مرز خسروی در غرب کشور وارد ایران شدند. در آن روزها مردم شهرهایی که کاروان ازادگان از آنجا عبور می کرد استقبال باشکوهی از آنان کردند . ۱۱۹ آزاده ایرانی در اردوگاهها و زندانهای عراق شهید شدند و از سرنوشت حدود هشتصد اسیر دیگر خبری در دست نیست. مرزنشینها،اولین گروههایی بودند که پس از تجاوز عراق به خاک ایران به اسارت در آمدند. در میان آنها چهار کودک به نامهای نوروز،فهیمه،جواد و رضا که نام خانوادگی همه شان "بوق لدر" است در چهار و پنج سالگی اسیر شدند . پیرترین مرد آزاده ایرانی آقای
مجید آدم پور نام داشت که در ۱۲۶۸ش متولد شده بود و مسن ترین زن آزاده خانم
شریفه البو عبادی بود که در ۱۲۶۷ش به دنیا آمده بود. جوان ترین آزاده ایرانی که همراه پدرش داوطلبانه در جبهه حاضر شد، علی رضا احمدی بود . او اهل اهواز بود ودر دوازده سالگی به اسارت نیروهای عراقی درآمد. "کتاب دائره المعارف انقلاب اسلامی، جلد اول"
