میرزا هاشم آملی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
میرزا هاشم آملی در سال ۱۳۳۲ ق در روستای
لاریجان از توابع
آمل به دنیا آمد. پس از تحصیل تا کلاس چهارم دبستان چند سالی به فراگیری علوم دینی در زادگاهش پرداخت. سپس در سیزده سالگی عازم تهران شد و در
مدرسه سپهسالار مدرسه عالی شهید مطهری نزد کسانی چون
سید محمد تنکابنی و
میرزا یدالله نظر پاک به آموختن ،ادبیات ،منطق، فلسفه فقه و.... مشغول شد.
در آن زمان
سیدحسن مدرس روحانی آزادیخواه و عضو مجلس شورای ملی مسئولیت اداره مدرسه سپهسالار را بر عهده داشت و میرزا هاشم جوان با سخت کوشی و استعدادش در فراگیری علوم مورد توجه او قرار گرفت. ده سال بعد میرزا هاشم برای ادامه تحصیل به قم رفت و در محضر استادانی چون آیت الله
شیخ عبدالکریم حائری و آیت الله حجت، تحصیل علوم دینی را ادامه داد و به
درجه اجتهاد رسید. پس از اجتهاد به شهر نجف رفت و ۳۶ سال در آنجا اقامت کرد در این مدت در جلسه درس کسانی چون آیت الله
میرزا حسین نایینی ؛ آیت الله
شیخ ضیاءالدین عراقی و آیت الله
سیدابوالحسن اصفهانی حاضر شد و پس از چند سال خود نیز جلسه درس دایر کرده و به تدریس فقه و اصول پرداخت. در سال ۱۳۸۱ ق / ۱۳۳۹ ش از نجف به ایران بازگشت و شهر قم را برای اقامت برگزید و تربیت محصلان علوم دینی را پی گرفت در همین سالها مقام مرجعیت یافت و
رساله عملیه توضیح المسائل منتشر کرد.
در سال ۱۳۴۱ ش او به همراه چند تن از علمای مشهور آن زمان در اعتراض به تصویب
لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی اعلامیه ای صادر کرد. در سال ۱۳۵۶ ش نیز در اعتراض به انتشار مقاله ای ایران و استعمار سرخ و سیاه که در آن به امام خمینی اهانت شده بود به همراه آیت الله حاج مرتضی حایری اعلامیه ای صادر کرد و در جمع عده ای از روحانیان در یک سخنرانی به دفاع از امام خمینی پرداخت. تا پیروزی انقلاب اسلامی ایران در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ نیز بارها علیه رژیم شاهنشاهی و در حمایت از قیام مردم اعلامیه هایی به صورت جداگانه و یا به همراه دیگر علما صادر کرد. او تا سالهای پایان عمر به تدریس علوم دینی پرداخت تعدادی از عالمان دینی مشهور از زمره شاگردان وی به شمار میروند کتابهای فراوانی نیز از وی برجا مانده است که برخی از آنها هنوز مجال انتشار نیافته اند. از جمله آثار وی :کتابهای الصوم حاشیه بر التحصیل بهمنیار كتاب صلاة، بدایع الافکار و ... است. آیت الله میرزا هاشم آملی در ۸ اسفند ۱۳۷۱ دار فانی را وداع گفت.
