عسکر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَسْكر به فتح اول و سكون دوم كه جمع آن عساكر مى‌باشد از نظر لغت به معناى:
لشکر ، گروه، تاريكى شب، ارتش و سپاه و بسيار از هر چيز آمده است. در اصل لشگر بوده سپس معرّب گشته و بدين صورت درآمده است. فعل رباعى مجرد آن «عَسْكَرَ» بر وزن فعلل و
مُعسکر به معناى «لشگرگاه» و «اردوگاه» به كار رفته است.»
در اصطلاح نظامى، تنها لشگر است. امير مؤمنان على در پاسخ كسى كه پس از
جنگ جمل گفت: چه خوب بود، برادرم زنده بود و مى‌ديد كه خداوند تو را چطور بر دشمنانت پيروز كرده است، فرمود: «اهَوى اخيكَ مَعَنا؟ فَقالَ نَعَمْ، قالَ فَقَدْ شَهِدَنا وَ لَقَدْ شَهِدَنا فى عَسْكَرِنا هذا اقْوامٌ فى اصْلابِ الرِّجالِ وَ ارْحامِ النِّساءِ سَيَرْعَفُ بِهِمُ الزَّمانُ وَ يُقْوى بِهِمُ الْايْمانُ» آيا ميل برادرت با ما بود؟ گفت: آرى، فرمود: پس او در اين جنگ با ما شركت داشته است و نيز كسانى كه در صلب پدر و رحم مادرانند و هنوز قدم به جهان نگذارده اند، آنها با ما در اين لشگر كشى شركت كرده‌اند و با ما در ثواب شريكند. چون به دنيا آيند و ايمان ما را در دل گيرند، زمان و روزگار به وسيله آنها پيشى مى‌گيرد و ايمان و اسلام به وجودشان توانا و قوى مى‌شود.
