ثغر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ثَغْر جمع آن ثُغُور در لغت يعنى جايى كه خوف حمله دشمن از آنجا مى‌رود، مانند شكاف كوه ها و دره‌ها ؛
مرز و حدود در اصطلاح عبارت‌است از: مكانى كه ترس هجوم دشمن از آن مى‌رود. مانند مرزها، شكاف كوهها و دره‌ها و نظير آن. حضرت امير در نامه‌اى به يكى از كارگزاران خود چنين مى‌نويسند: «فَانَّكَ مِمَّنْ اسْتَظْهِرُ بِهِ عَلى اقامَةِ الدّينِ وَ اقْمَعَ بِهِ نَخْوَةَ الْاثيمِ وَ اسُدُّ بِهِ لَهاةَ الثَّغْرِالَمخُوفْ ...» تو از كسانى هستى كه من براى نگهدارى دين از آنان يارى مى‌جويم و سركشى گناهكار را فرو مى‌نشانم و زبانكى هستى كه مرز ترسناك راه دشمن را به آن مى‌بندم. (در اينجا حضرت عامل خود را به گوشتى تشبيه كرده كه نزديك گلوى شخص است كه آن را زبانك مى‌نامند و چون راه گلو را بندد نفس قطع مى‌گردد.)
